Skip to main content

Ik ben Esther Assink

Ik heb verschillende opleidingen gedaan. Allereerst ben ik begonnen als verpleegkundige. Eigenlijk wilde ik verloskundige worden, maar op mijn 17e durfde ik nog niet helemaal naar Kerkrade te verhuizen, waar de opleiding gevestigd is. Eerst maar eens HBO-Verpleegkunde. Tijdens deze opleiding kwam ik voor het eerst in aanraking met mensen met psychiatrische problemen. Het fascineerde mij enorm waarom mensen zo uit balans konden raken. Ik leerde dat de buitenkant van mensen helemaal niks vertelde over de binnenkant. Iemand kon er immers “heel normaal” uitzien en toch ziek zijn.

Menselijk aspect voorop

Na mijn diploma als verpleegkundige besloot ik dat ik er meer van wilde weten en koos ervoor om Geestelijke Gezondheidskunde in Maastricht te gaan studeren. Wat een plezier had ik in deze studie. Na het halen van mijn bul ben ik eerst als psychiatrisch verpleegkundige op een gesloten opname afdeling gaan werken. Hoewel ik het werken als zinvol ervaarde, vond ik de manier waarop met agressie werd omgegaan erg moeilijk. Ik mistte een stukje medemenselijkheid. Maar ja, mijn collega’s en ikzelf waren toch begaan met onze patiënten? Pas jaren later ontdekte ik wat ik precies mistte…

Psycholoog, een droom die uitkwam?

Na een klein jaar kreeg ik een baan als psycholoog. Yess, mijn droom was uitgekomen. Met al mijn enthousiasme begon ik aan deze baan. Ik mocht de basisopleiding tot cognitief gedragstherapeut volgen en volgens protocol cliënten behandelen. Zo behandelde ik mensen met depressie, werk gerelateerde klachten, zoals overspanning en burn-out, maar ook mensen met een post traumatisch stress syndroom. En met succes. Toch merkte ik dat alles vanuit mijn hoofd ging. En dat hoofd deed het goed, maar mijn lijf vond het minder. Ik werd er vreselijk moe van. En daarbij had ik het gevoel niet echt contact te hebben met mijn cliënten. En dat is toch raar, want ze deelden wel de meest pijnlijke aspecten uit hun leven met mij. Maar door de “ intellectuele” , protocollaire benadering van hun problemen, was er geen wezenlijk contact. En juist dat wezenlijke contact wilde ik zo graag…

Onderbuikgevoel werd wakker

Na wat omzwervingen ben ik uiteindelijk als docent Geestelijke Gezondheidszorg op een HBO Verpleegkunde opleiding terecht gekomen. Met heel veel plezier. Maar ook weer grotendeels vanuit het hoofd. En toch niet helemaal. Want zo geef ik met een collega lessen agressie beheersing, juist vanuit het onderbuik gevoel bij de verpleegkundige. Want daar begint het. Eindelijk wist ik wat ik toen mistte… Ik negeerde mijn onderbuik gevoel of intuïtie en deed wat ik DACHT dat ik moest doen.

Mijn intuïtie aanspreken

Ik wilde meer vanuit intuïtie en energie doen. Maar hoe? Ik besloot me hierin te ontwikkelen en volgde een opleiding om meer vanuit intuïtie en energie te doen. En mijn intuïtie, het stromen van energie gecombineerd met alle wetenschappelijk kennis vormt mijn gereedschap als psycholoog in mijn eigen praktijk.